6. ชัยชนะในพระคริสต์
พระเยซูตรัสกับเหล่าสาวกของพระองค์ว่า “ในโลกนี้ท่านจะประสบความทุกข์ยาก แต่จงชื่นใจเถิด เพราะว่าเราได้ชนะโลกแล้ว” (ยอห์น 16:33 TH1971) {LBF 19.1}
เหตุใดเราจึงควรยินดีในความจริงข้อนี้ ทำไมเราต้องชื่นชมยินดีที่พระเยซูชนะโลกเล่า ในเมื่อตัวเราเองก็ต้องชนะโลกเช่นกัน สัจธรรมอันประเสริฐที่จะตอบคำถามนี้คือ เราไม่ได้ชนะด้วยลำพังเราเอง แต่มีชัยชนะในพระเยซู {LBF 19.2}
อัครทูตเปาโลเขียนถึงคริสตจักรในเมืองโครินธ์ว่า “ขอบพระคุณพระเจ้า ผู้ทรงนำเราในขบวนแห่งความมีชัยในพระคริสต์เสมอมา และทรงให้กลิ่นหอมแห่งความรู้ถึงพระองค์ฟุ้งกระจายผ่านทางเราไปทุกหนแห่ง” (2 โครินธ์ 2:14 TNCV) เราจะมีชัยชนะในพระคริสต์เสมอได้อย่างไร คำตอบง่ายๆ คือ เนื่องจากพระองค์ทรงมีชัยเหนือทุกสิ่ง ชัยชนะของเราจึงอยู่ในพระองค์ {LBF 19.3}
พระคริสต์ทรงอดทนต่อการทดลองเช่นเดียวกับเราทุกประการ ถึงกระนั้นพระองค์ก็ปราศจากความผิดบาป (ดู ฮีบรู 4:15) พระองค์ทรงเผชิญกับอุปสรรคทุกอย่างที่อาจทดลองเราได้ และทรงได้ชัยชนะ ไม่ว่าจะเป็นโลกียวิสัย เนื้อหนังหรือผีมารซาตาน เมื่อสิ่งเหล่านี้มาประจันหน้ากับองค์พระคริสต์ มันมีแต่จะต้องพ่ายแพ้ไปเพราะพระองค์ได้ชัยชนะแล้ว ฉะนั้นเราจึงได้รับชัยชนะในพระคริสต์ เพราะเมื่อเราอยู่ในพระองค์ การทดลองต่างๆ จึงมาประจันหน้ากับพระองค์ เราจึงไม่ต้องต่อสู้ด้วยลำพังตัวเอง เมื่อเราซ่อนความอ่อนแอภายใต้ฤทธานุภาพของพระคริสต์ พระองค์จะทรงเป็นฝ่ายต่อสู้เพื่อเรา พระองค์ทรงเป็นผู้ชนะแล้ว และศัตรูผู้แพ้พ่ายไม่อาจหวังที่จะชนะพระองค์ได้อีก {LBF 19.4}
เราควรทำอย่างไรเพื่อจะได้ชัยชนะ เพราะเหตุใดเราจึงล้มเหลวบ่อยๆ คำตอบที่ชัดเจนก็คือ เราไม่อาจชนะได้ถ้าเราไม่ได้อยู่ในพระคริสต์ สิ่งที่ต้องทำคือ รับเอาชัยชนะของพระองค์ พระองค์ชนะแทนเราเพื่อพระองค์จะได้ประทานชัยชนะนั้นให้แก่เรา ส่วนเราก็รับเอาชัยชนะนั้นมาด้วยความเชื่อ เพราะด้วยความเชื่อนี้เองเราจึงรับพระคริสต์เข้ามาในใจ {LBF 19.5}
นี่คือความหมายของอัครทูตยอห์นที่กล่าวว่า “ความเชื่อของเรานี่แหละคือชัยชนะที่พิชิตโลก” (1 ยอห์น 5:4 TNCV) จงนำเอาพระคริสต์เข้ามาในใจและในชีวิตโดยทางความเชื่อ (ดู เอเฟซัส 3:17) พระองค์ทรงดำรงอยู่ในฐานะผู้มีชัยเหนือทุกสิ่งที่เราต้องเผชิญและเอาชนะในชีวิตคริสเตียน {LBF 20.1}
สัจธรรมอันประเสริฐปรากฏชัดแจ้งคือ ชัยชนะเหนือการทดลองและอุปสรรคทุกอย่างก็เป็นของเราแล้วในพระคริสต์ ดังนั้นเราจึงไม่ต้องต่อสู้ด้วยจิตใจที่ท้อแท้ แต่ด้วยความมั่นใจ โดยตระหนักว่าเราจะไม่ล้มแม้ศัตรูจะน่ากลัวสักเพียงใดก็ตาม เพราะการต่อสู้นั้นได้จบลงไปแล้วและพระคริสต์ทรงหยิบยื่นชัยชนะนั้นแก่เรา ขอเพียงแต่เรารับไว้และทูลต่อพระองค์ว่า “สาธุการแด่พระเจ้า ผู้ประทานชัยชนะแก่เรา โดยพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา” (1 โครินธ์ 15:57) {LBF 20.2}