28B. ภาคผนวก 5

เมื่อพระเจ้าทรงกระทำพันธสัญญากับชาวอิสราเอล พระองค์ตรัสว่า “ถ้าพวกเจ้าฟังเสียงเราจริงๆ และรักษาพันธสัญญาของเราไว้…” (อพยพ 19:5 THSV) ซึ่งคำว่า “พันธสัญญา” ในที่นี้หมายถึงพระบัญญัติสิบประการ พระเจ้าทรงเรียกพระบัญญัติสิบประการว่าเป็น “พันธสัญญา” ของพระองค์ก่อนที่จะทรงตั้งพันธสัญญากับคนอิสราเอล ซึ่งพระบัญญัติสิบประการนั้นไม่ใช่ข้อตกลง แต่เป็นพระบัญชาที่ต้องปฏิบัติตาม และกลายเป็นพื้นฐานของพันธสัญญาระหว่างพระเจ้ากับคนอิสราเอล รายละเอียดของพระบัญญัติสิบประการคือ “พระวจนะทั้งสิ้น” ที่เป็นเนื้อความของพันธสัญญา (ดู อพยพ 24:8) {PP 760.3}