10. ชีวิตคริสเตียน

มีคนกล่าวไว้ว่า ‘ชีวิตคริสเตียนเปรียบเสมือนเด็กนักเรียนคัดลายมือตามแบบที่ปรากฏในตำรา โดยพยายามให้แต่ละบรรทัดดีกว่าบรรทัดก่อนๆ’ {LBF 31.1}

สรุปแล้วชีวิตคริสเตียนมีแค่นี้หรือ ไม่ใช่เลย ถ้ามีแค่เพียงเท่านี้ เราจะไม่มีความหวังอันใดเลย เพราะ ‘แบบที่ปรากฏในตำรา’ นั้นคือชีวิตของพระเยซูคริสต์ ซึ่ง “ความเป็นพระเจ้าที่ครบบริบูรณ์ทั้งสิ้นดำรงอยู่ในพระกายของพระองค์” (โคโลสี 2:9) ฉะนั้นจะไม่มีวันที่เราจะทำตามแบบชีวิตของพระองค์ได้สำเร็จ “‘เพราะความคิดของเราไม่เป็นความคิดของเจ้า ทั้งทางของเจ้าไม่เป็นวิถีของเรา’ พระเจ้าตรัสดังนี้ ‘เพราะฟ้าสวรรค์สูงกว่าแผ่นดินโลกฉันใด วิถีของเราสูงกว่าทางของเจ้า และความคิดของเราก็สูงกว่าความคิดของเจ้าฉันนั้น’” (อิสยาห์ 55:8–9 TH1971) ถ้าเราจะเลียนแบบชีวิตของพระคริสต์เหมือนเด็กนักเรียนที่คัดลอกบทเรียน และทำจนสำเร็จ เราก็คงต้องมีกำลังเท่ากับฤทธานุภาพของพระเจ้า {LBF 31.2}

ถ้าจะยกตัวอย่างให้ใกล้เคียงกับชีวิตคริสเตียนมากยิ่งขึ้น ก็คงเป็นครูที่ประคองมือนักเรียนคัดลายมือไปตามแบบ อย่างไรก็ตามตัวอย่างนี้ถึงจะใกล้เคียงความจริงขึ้นมาแต่ก็ยังไม่ใช่ความจริงอยู่ดี เพราะลายมือของเด็กที่ถูกมือครูควบคุมก็ไม่ใช่ของเด็กคนนั้น พระเจ้าไม่ได้ใช้เราเป็นเครื่องมือทื่อๆ เหมือนครูที่บังคับมือนักเรียน แม้ว่าเราต้องยอมให้พระองค์ทรงใช้เราเป็น “เครื่องใช้ในการชอบธรรมถวายแด่พระเจ้า” ก็ตาม (โรม 6:13 TH1971) {LBF 31.3}

ชีวิตคริสเตียนคือชีวิตของพระคริสต์ ไม่มากหรือน้อยไปกว่านั้น ถ้าครูวางแบบให้นักเรียนคัดลอก แล้วถ่ายทอดให้เด็กนักเรียนมีทักษะความสามารถของครู จนการเขียนของเด็กนั้นไม่ใช่การลอกแบบ แต่เป็นลายมือของครูโดยที่เด็กเขียนเอง นั่นคงเป็นตัวอย่างของชีวิตคริสเตียนที่ถูกต้อง “ท่านจงอุตส่าห์ประพฤติอย่างสมกับความรอดของท่านทั้งหลาย ด้วยความเกรงกลัวและตัวสั่น…เพราะว่าพระเจ้าเป็นผู้ทรงทำการอยู่ภายในพวกท่าน ให้ท่านมีความประสงค์และมีความสามารถทำตามชอบพระทัยของพระองค์” (ฟีลิปปี 2:12–13) “ข้าพเจ้าเองไม่มีชีวิตอยู่ต่อไป แต่พระคริสต์ต่างหากที่ทรงมีชีวิตอยู่ในข้าพเจ้า ชีวิตซึ่งข้าพเจ้าดำเนินอยู่ในร่างกายขณะนี้ ข้าพเจ้าดำเนินอยู่โดยความเชื่อในพระบุตรของพระเจ้าผู้ได้ทรงรักข้าพเจ้า และได้ทรงสละพระองค์เองเพื่อข้าพเจ้า” (กาลาเทีย 2:20) {LBF 31.4}

“ผู้ที่กล่าวว่าตนอยู่ในพระองค์ ผู้นั้นก็ควรดำเนินชีวิตเหมือนพระองค์” (1 ยอห์น 2:6) แล้วพระองค์ดำเนินชีวิตอย่างไร พระคริสต์ตรัสเองว่า “พระบิดาผู้สถิตอยู่ในเราทรงทำพระราชกิจของพระองค์” (ยอห์น 14:10) พระคริสต์ทรงวางแบบให้เรา แต่แทนที่พระองค์จะทอดพระเนตรอยู่แต่ไกลขณะที่เราพยายามทำตามพระองค์ พระองค์ทรงเข้ามาสถิตในใจ และมาเป็นหนึ่งเดียวกับเรา จนชีวิตของพระองค์กลายเป็นชีวิตของเรา และพระราชกิจของพระองค์มาเป็นการกระทำของเรา นี่แหละคือชีวิต เป็นชีวิตคริสเตียนของเรา {LBF 32.1}